Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012

but it's time to face the truth


Κάθε πρωί που ξυπνάω το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι ; δεν είσαι στη ζωή μου.
Είμαστε δύο ξένοι πλέον.Πάνε οι καλές εποχές που μου μίλαγες με τις ώρες στο τηλέφωνο τότε που ακόμα ήμασταν φίλοι. Που με έκανες να γελάω με τα λόγια σου και η καρδιά μου χτύπαγε σαν τρελή όταν διαπίστωνα ότι με καλείς εσύ . Γιατί φυσικά όταν μου τηλεφωνούσες εσύ ο ήχος κλήσης μου ήταν διαφορετικός . Ναι , ναι όταν μου τηλεφωνούσες εσύ , η καρδιά μου χόρευε στους ρυθμούς του τραγουδιού που σε θυμίζει . Που είναι μόνο δικό σου .Σιγά σιγά διαπίστωνα πόσο όμορφα ένιωθα δίπλα σου , όταν ήμασταν μαζί , όταν βγαίναμε. Γούσταρα ο,τι βλακεία και να έλεγες γιατί είχες τον δικό σου τρόπο σκέψης . Δεν ήθελα να καταλάβεις τίποτα γιατί ήμασταν φίλοι . Όταν έμαθα ότι τα αισθήματα ήταν αμοιβαία..κάτι παραπάνω από πεταλούδες στο στομάχι , κάτι παραπάνω από έβδομο ουρανό , κάτι παραπάνω από είμαι πανευτυχής . Κρίμα που ήρθε το καλοκαίρι ..έφυγες , πήγες διακοπές για 3 μήνες..Συνεχίσαμε να μιλάμε καθημερινά ..Ξέραμε κι οι δύο πλέον και αυτό με χαροποιούσε . Ξύπναγα και περίμενα μήνυμα ή τηλεφώνημα . << Και ναι..έστειλε!>>..και ξανά με τις ώρες στο τηλέφωνο . Ωστόσο δεν ήσουν πάντα σωστός απέναντι μου. Είχες αφήσει τις πόρτες μισάνοιχτες . Δυστυχώς επιβεβαιώθηκα αργότερα.
Πάντα ήξερα ότι είσαι άτομο με αλλεργία στις δεσμεύσεις . Δεν μπορώ να το εξηγήσω ακριβώς αλλά νομίζω ότι για κάποιο περίεργο και ανεξήγητο λόγο νιώθεις πνιγμένος όταν δεσμεύεσαι. Μου είχες πει ότι μόλις γυρίσουμε απ'τις διακοπές όλα θα αλλάξουν καθώς με μένα ήταν διαφορετικά και ήθελες να είναι όλα τέλεια απ'την αρχή . << Όταν θες ρε γαμώτο μου είσαι τόσο γλυκός >> . Για αρκετό καιρό ήμασταν καλά εξ αποστάσεως πάντα.


............

Και ξαφνικά γκρεμίστηκαν όλα .. Ένα βράδυ τα γκρέμισες όλα . Με γενικολογίες τόσο εύκολα τα διέλυσες όλα.

θέλω να σταματήσουμε να μιλάμε....σε βλέπω φιλικά...


Κάθε βράδυ του Αυγούστου ήταν δύσκολο..Προσπαθούσα να σε ψυχολογήσω . Βρήκε κάποια άλλη ; πιθανόν . Με βλέπει όντως φιλικά ; πιθανόν . Όλα πιθανά. Αλλά δεν μπορούσα να δεχτώ ότι τόσους μήνες δεν ένιωσε απολύτως τίποτα . Όχι .

Οι επόμενες  συζητήσεις μας ήταν τυπικές και μάλλον ως στόχο είχες να με αναστατώνεις . Και το κατάφερνες πολύ καλά έστω κι αν εγώ δήθεν ατάραχη σου απάνταγα πολύ ψυχρά . Μόλις έμαθα ότι γύρισες   έκανα τα πάντα για να σε πετύχω . Όμως πάντα έμενα με την επιθυμία γιατί δεν σε συναντούσα .
Έπειτα ήρθε αυτή στη ζωή σου.
Ήμουν απελπισμένη . Δεν κράτησε πολύ . Δεν κρύβω την χαρά μου.



Ωστόσο μετά από εκείνη τη μέρα ..στις 26 ..που σε συνάντησα εντελώς τυχαία . Τα καλύτερα πράγματα συμβαίνουν εκεί που δεν το περιμένεις είναι αλήθεια . Ποιος να το φανταζόταν ότι ο λάθος δρόμος που είχα πάρει για να πάω στο σπίτι μιας κοπέλας θα με οδηγούσε σε σένα.  Ενώ ήξερα ότι ακολούθησα λάθος δρόμο κάτι μου έλεγε να μην γυρίσω πίσω . Και μετά από λίγο αντιλήφθηκα τι ήταν αυτό το κάτι . Σε είδα . Ήσουν μαζί με φίλους σου . Πάγωσα . Δεν ένιωθα τα πόδια μου. Οι πεταλούδες στο στομάχι πηγαινοέρχονταν . Σε κοίταξα στα μάτια . Και με χαιρέτησες. Αυτά ήταν τα πιο ωραία δευτερόλεπτα της ζωής μου. Όταν σε κοίταξα μου χαμογελούσες . Το πιο γλυκό χαμόγελο.  Ναι ήμουν ακόμα ερωτευμένη μαζί σου . Και αυτό με πονούσε γιατί δεν θα πρεπε .
Πήγα κάθισα σε ένα παγκάκι . Προσπαθούσα να συνειδητοποιήσω αυτό που έγινε . Έλεγα δεν μπορεί να συμβαίνουν τέτοιες συμπτώσεις . Κι όμως . Κάθισα ώρα εκεί και σκεφτόμουν το χαμόγελο σου.
Και για τις επόμενες 3 μέρες το ίδιο.

Μου λείπεις πολύ. Δεν ξέρω τι ένιωσες εσύ εκείνη τη μέρα. Έμενα μου ξύπνησε αναμνήσεις πολλές, συνομιλίες παλιές , συζητήσεις μας. Μία κουβέντα μας μόνο αρκεί για να μου θυμίσει γιατί εξακολουθώ να είμαι τόσο ερωτευμένη μαζί σου . Με πονάει πολύ που δεν σε έχω στη ζωή μου . Μου χουν λείψει οι βλακείες σου . Μου έχουν λείψει τα πάντα . Και το πιο οδυνηρό είναι ότι εσένα δεν σου έλειψε τίποτα απολύτως . Σε ξέρω τόσο καλά . Σε ξέρω σαν ανοιχτό βιβλίο . Αυτά τα χρόνια που ήμασταν φίλοι σε έμαθα . Ήξερα εξ αρχής με τι άτομο είχα να κάνω. Τώρα αυτή η άλλη είναι καινούργιο σιγουράκι σου . Την κάνεις ο,τι θέλεις . Σε αφήνει όμως κι αυτή .
Δεν ξέρω τι ακριβώς περιμένω να γίνει . Απλά έχεις αφήσει μεγάλο κενό .
Μου λείπεις

You're beautiful-James Blunt

ας ξανάκουγα το τηλέφωνό μου να χτυπά στους ρυθμούς αυτού του τραγουδιού και τίποτα άλλο.


but it's time to face the truth .. i will never be with you.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου