15 και σήμερα

Και τώρα να 'μαστε . Ο παλιός είναι αλλιώς, ναι συμφωνώ. Αλλά και ο καινούργιος είναι ωραίος. Πολύ ωραίος . Υπάρχει λόγος που κάποια άτομα ανήκουν στο παρελθόν. Όχι δεν παύεις να τα νοιάζεσαι εφόσον ένιωσες τόσα πολλά μαζί τους. Τα αγαπάς . Θέλεις να είναι καλά. Αλλά έρχεται κάποια στιγμή που συνειδητοποιείς ότι δεν βγάζει πουθενά το να μένεις κολλημένος στο παρελθόν. Και συνήθως εκείνη τη στιγμή έρχεται και ο καινούργιος , ο ωραίος , ο φρέσκος . Και όλα παίρνουν τον δρόμο τους . 

Τι έχουμε; Όχι κάτι σταθερό, τώρα. Αυτό το τώρα δεν το πιστεύω και πολύ. Νομίζω ότι αυτό το τώρα είναι αιώνιο. Δεν βοηθούν και οι συγκυρίες γαμώτο. Εσύ στη Σάμο , εγώ Αθήνα . Άντε να ρθει ο Φλεβάρης , να ρθει μαζί του και το χαρτί και να σε φέρει το μελτέμι στην πρωτεύουσα . Αυτό θέλω . Να σε δω, να δω τα μάτια σου ..πράσινα γλυκά μου μάτια -που λέει και ο Μίλτος. Να σε μυρίζω. Πόσο μ'αρέσει η μυρωδιά σου . Αυτά τα φιλιά στο λαιμό. Καινούργιε είσαι πανικός !!!

Ι

Γιώτα. Ναι , εγώ διάλεξα να μπλέξω σε αυτή την ιστορία και να δεχτώ ορισμένα πράγματα . Αυτό το γιώτα πάντα βρίσκεται εκεί στην άκρη του μυαλού έτσι δεν είναι ; Και ναι μπορεί τα βράδια να έρχεται στη μνήμη . 2 χρόνια ήταν αυτά. Δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ αυτό. Αποφεύγω να το συζητάω . Είμαι σίγουρη ότι και εσύ το αποφεύγεις. Ομολογώ ότι στην αρχή πίστευα ότι προσπαθούσες να δεις σε μένα αυτό το γιώτα . Μπορεί και να το προσπαθούσες . Μπορεί και όχι. Δεν θα μάθω ποτέ . Ξέρω ότι όλα γίνονται αλλά θέλουν τον χρόνο τους . Εγώ έχω χρόνο . Πολύ χρόνο . Και υπομονή; ναι και υπομονή έχω. Είμαι της άποψης όλα ή τίποτα. Εεε εγώ θέλω το όλα με σένα . Όλα . Και θα παλέψω για αυτό το όλα . Θα φτάσουμε στο σημείο να μην μας νοιάζει κανένα γιώτα και κάπα και όλη η αλφαβήτα. Μόνο πι και γάμα . 

Και έπειτα η Επίδαυρος; Ξέρω περισσότερα απ'όσα φαντάζεσαι για σένα . Εεε αυτή η Επίδαυρος με αγχώνει πολύ . Είναι νωρίς βέβαια . Αλλά όταν γυρνάς σε μέρη που έχεις ζήσει το γιώτα , που προφανώς το γνώρισες , αναπολείς . Είμαι ανασφαλής . Μπήκα στο χορό και θα χορέψω . Και θα χορέψω με πάθος . Πολύ πάθος . Θα χορεύω για πολύ καιρό . Θα χορεύω και κάθε κίνηση θα τη ζω . Έτσι θέλω να πιστεύω. Τι με έπιασε βραδιάτικα; Πολλή αυτοπεποίθηση; Μπα .Προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου .

Το χειρότερο είναι ο πόλεμος που κάνουμε οι ίδιοι στους εαυτούς μας. Μπαίνουμε από μόνοι μας σε μία διαδικασία σύγκρισης . Και πάντα βγαίνουμε απογοητευμένοι. Απλά πρέπει να θυμόμαστε ότι ποτέ δεν μπορούμε να ξέρουμε πως θα εξελιχθούν τα πράγματα . Μην αυτοκαταστρέφεσαι ρε . Μην υποτιμάς τον εαυτό σου . 

Θέλω να σ'ακούω . Μερικές φορές μου φαίνεται λίγος ο χρόνος που μιλάμε . Θέλω κι άλλο κι άλλο κι άλλο . Σαν εξαρτημένη . Μαα μου βασανίζετε το παιδάκι μου. Μα γιατί ; Μην μου το κουράζετε. 

Ντάξει πόσες μέρες έμειναν για φλεβάρη; 15 και σήμερα . 

Εγώ ένα κατάλαβα αυτό το μήνα. Ότι η στιγμή είναι για να τη ζεις στο έπακρο. Αυτό . Το τώρα και όχι το μετά .

It's Friday i'm in love. 

It's Monday, Tuesday, Wednesday, Thurstday ,Friday, Saturday , Sunday i'm in love.

Απόψε γυρνάω στα παλιά τα λημέρια, η μοίρα με φέρνει σ' εσένα..

Και ανυπομονούσα να ρθει η Πέμπτη . Ανυπομονούσα όχι επειδή θα σε συναντούσα (γιατί κάτι τέτοιο δεν είχε προγραμματιστεί) αλλά επειδή ήξερα ότι θα βρεθείς στον παράδεισό μας . Σε ένα μέρος καθαρά δικό μας . Που με καμία άλλη δεν είχες πάει και που με καμία άλλη δεν πρόκειται να πας. Στο μέρος που κάναμε ατελείωτες βόλτες και συζητούσαμε,που μάθαινα λίγο ακόμα τον χαρακτήρα σου , που σε ερωτευόμουν λίγο ακόμα. Ήξερα ότι την ώρα που θα έλυνα παραστάσεις με απόλυτες τιμές εσύ θα βρισκόσουν εκεί . Και θα θυμώσουν . Εγώ το γνώριζα εδώ και καιρό ότι θα βρεθείς εκεί την Πέμπτη . Αλλά το έπαιξα ανήξερη όταν μου το πες. Δεν ξέρω τι επιζητούσες όταν μου το ανακοίνωσες . Δεν περίμενες φυσικά να σου πω θα κάνω κοπάνα και θα ρθω εκεί , να είμαστε πάλι οι δυο μας όπως το καλοκαίρι γιατί ο Παναγιώτης περίσσευε .
Το βράδυ της Τετάρτης δεν κοιμήθηκα σχεδόν καθόλου . Αναρωτιόμουν αν έπρεπε να ρθω χωρίς να σας το πω δείχνοντας έτσι το πόσο ερωτευμένη ήμουν ακόμα μαζί σου . Κατέληξα ότι όχι δεν θα το έκανα. Έτσι κι αλλιώς δεν είχα ''πρόσκληση''. Έφτασε η Πέμπτη . Πώς να λύσεις παραστάσεις όταν ξέρεις ότι ο άνθρωπος που αγαπάς είναι τόσο κοντά σου κι εσύ δεν μπορείς να τον δεις ; Κι όμως ένα τηλεφώνημα άλλαξε τα πάντα . Και μέσα σε 1 ώρα είχα βρει δικαιολογία και ήρθα εκεί . Έτρεχα στο δρόμο καθώς ήθελα να φτάσω το γρηγορότερο κοντά σου , να κερδίσω λίγο χρόνο ακόμα μαζί σου .
Έφτασα . Το κλίμα παραδόξως δεν ήταν αμήχανο . Σε αυτό βοήθησε και η παρουσία του Παναγιώτη και σιγά σιγά όλα κύλισαν κανονικά . Ήσουν τόσο ..εσύ! Ακριβώς ο,τι ερωτεύτηκα . Ανακουφίστηκα . Δεν άλλαξες . Χάνεσαι μέσα στις παρέες σου αλλά ευτυχώς δεν άλλαξες . Είσαι ίδιος. Μου έφυγε όλο το άγχος μου με το που μιλήσαμε . Ζούσα καθαρά τη στιγμή . Έτσι έπρεπε να γίνει ρε γαμώτο . Εξ αρχής έπρεπε να έρθω . Ήταν της μοίρας ρε παιδάκι μου . Ήταν το σωστό . Το δίκαιο .
Πέρασα πολύ ωραία . Αυτό το μεταξύ φιλίας και έρωτα υπήρχε στην ατμόσφαιρα αλλά λιγάκι εξασθενημένο .

Μου έλειψες πολύ. Περπατήσαμε στα ίδια δρομάκια όπως τότε . Μία αύρα με κυρίευε . Κάναμε μαλακίες , γελάσαμε . Ήμασταν οι εαυτοί μας . Έβγαλες την καλή σου πλευρά κάτι που δεν κάνεις συνήθως . Μεταξύ φιλίας και έρωτα .

Κι έρχομαι ρε γαμώτο και αναρωτιέμαι . Πώς γίνεται να μην ένιωσες τίποτα απολύτως για μένα ..Πώς γίνεται να ήταν λάθος αυτά που ζήσαμε τότε ...Πώς γίνεται να μπέρδεψες τα φιλικά με τα ερωτικά συναισθήματα σου . ΠΩΣ ;;; Πως γίνεται 3 μήνες να τα μπέρδευες ε; πως..

Δεν ξέρω τι ζητάω από σένα πλέον. Ύστερα το βράδυ  μιλήσαμε κανονικά . Ούτε άγχος είχα,ούτε τίποτα . Θα σε επισκεφτώ το καλοκαίρι στο νησί σου. Περιμένω πώς και πώς .
Θέλω να μιλάμε . Το έχω ανάγκη .Έχω ανάγκη να επιθυμώ να μην τελειώσει η βόλτα μαζί σου , η συζήτησή μας .

Μου λείπεις εσύ σαν άτομο , σαν χαρακτήρας , σαν προσωπικότητα , σαν φίλος , σαν μεταξύ φιλίας και ερωτά . Θέλω να ξαναρθείς να μ'αγαπήσεις αληθινά όπως εγώ . Να ξαναρθείς όπως τα χελιδόνια που λέει και το τραγούδι . Και να φέρεις την άνοιξη και το καλοκαίρι που τόσο μας ανήκει .

Γομολάστιχα-Σιδηρόπουλος 
Είχες το βλέμμα της αγάπης που 'χει σβήσει , μα εγώ κοιτούσα δυο ματάκια νευρικά.

Μη μου γυρίζεις την πλάτη σου εγώ για την πάρτη σου είμαι τρελός
Και δεν έχω λιμάνι από εσένα άλλο να πλησιάσω.

Μην ξαναρθεις απ'την δουλεια δεν το αντεχω, δεν το μπορω να σ'αντικρισω φιλικα..

Είναι ώρες που δεν σε σκέφτομαι καθόλου . Που ξεχνιέμαι στην καθημερινότητα . Που ακόμα και να επιχειρήσει το μυαλό μου να σε σκεφτεί , αμέσως αλλάζει σκέψη . Γενικά όταν έρθουν τέτοιες καταστάσεις κάθομαι με τις ώρες και κάνω τον απολογισμό μου. Στην προκειμένη περίπτωση δεν το κάνω . Δεν ξέρω το γιατί όμως. Το αποφεύγω ή δεν μου βγαίνει ακόμα ; Βασικά όχι , ξέρω τι είναι . Δεν έχω δεχτεί ακόμα το τέλος . Δεν έχω δεχτεί ότι χάθηκε ο,τι είχαμε . Αυτό το μεταξύ φιλίας και έρωτα . Θέλω να σε δω . Αυτό είναι ο,τι χρειάζομαι πραγματικά . Ξέρω ότι μια συνάντηση θα μου φτιάξει τη μέρα . Απ'το πρωί θα ξυπνήσω χαρούμενη , με έναν κόμπο στο στομάχι , με λίγο άγχος .
Όμως πρέπει να δεχτώ ότι δεν θα υπάρξουν συναντήσεις . Τουλάχιστον προγραμματισμένες.

Μου λείπεις ρε γαμώτο .  Ήσουν τόσο διαφορετικός . Με έκανες να γελάω , να περνάω καλά . Να σε σκέφτομαι με τις ώρες . Είσαι πολύ καλός άνθρωπος . Ήσουν ειλικρινής μαζί μου . Το λέω και το πιστεύω . Θέλω να είμαστε όπως παλιά . Να μην μπορώ να σου θυμώσω . Πάντα να με τουμπάρεις . Να , τέτοια θέλω . Να μου κάνεις παράπονα , να τσακωνόμαστε για τις διαφορετικές απόψεις μας . Να προσπαθώ να σε πείσω ότι κάνεις λάθος . Να είμαι ταυτόχρονα η ''μαμά'' σου που σε προσέχει . Γιατί πραγματικά θέλω μόνο το καλό σου . Να είσαι καλά και να καταλάβεις που μπλέκεις . Είναι κρίμα ρε γαμώτο να μην είσαι στη ζωή μου . Γιατί τα κάναμε έτσι ; Ξέρω πότε είσαι πραγματικά ευτυχισμένος και πότε όχι. Τώρα πιέζεσαι και θα ξεσπάσεις .  Εγώ σε παρακολουθώ από μακριά . Δεν μπορώ να σταματήσω να νοιάζομαι για σένα .


Σ'αγαπάω πολύ γι'αυτό που είσαι και για αυτά τα γαμημένα καρδιοχτύπια που νιώθω όταν σε συναντάω . Γι'αυτά τα πόδια που κόβονται όταν σε κοιτάζω στα μάτια . Γι'αυτές τις αγκαλιές που θέλω να σου δώσω όταν μου μιλήσεις . Για όλα όσα δεν μπορώ να κρατήσω μέσα μου όταν σε βλέπω να φεύγεις . Γιατί τότε είναι που γυρνάω και θέλω να σου πω μην φεύγεις , θέλω να μιλήσουμε , θέλω να μιλήσουμε για τότε , να μου πεις την αλήθεια για το τι ένιωσες και πότε .

Από το αδιάρρηκτο εμείς 
στο ηπίως διερρηγμένο εγώ κι εσύ . 
Από το εγώ κι εσύ 
στο βιαίως αποκομμένο εγώ 
και στο αντίπαλο εσύ
κι από κει 
στο απειλητικό αυτός 
και στο δυσοίωνο αυτή.
Κι ύστερα ...
σπασμένο κλαδάκι ,εγώ
                     κι εσύ ...τι;

Έλα στ' όνειρο μου-Κατσιμιχαίοι
Μικρό καλοκαίρι , κρυφή πυρκαγιά βαθιά μες στην καρδιά μου τώρα καις
Μικρό καλοκαίρι , κρυφή πυρκαγιά βαθιά μες στην καρδιά μου σιγοκαίς..

Να με θυμάσαι

Έπρεπε απ'την αρχή να το πάρω απόφαση. Από τότε -τέλη Ιουλίου. Να το βάλω καλά στο μυαλουδάκι μου . Μα δεν είναι εύκολο και δεν μπορείς να το δεχτείς έτσι απλά . Πάντα μέσα σου υπάρχει μια μικρή ελπίδα ότι ναι ρε γαμώτο , κάποια στιγμή θα γυρίσει . Είναι και αυτό που κάθε καλοκαίρι στην Κρήτη συνοδεύεται από πόνο για έναν έρωτα που τελειώνει . Πάλι το καλοκαίρι του 2011 , τον Ιούλιο πονούσα . Και πάλι φέτος τον Ιούλιο πονούσα για μια ιστορία τελείως διαφορετική.
Ήσουν ποτέ δικός μου;; Όχι δεν ήσουν . Πάντα είχαμε μια ιδιαίτερη σχέση μεταξύ φιλίας και έρωτα . Ποτέ δεν σε ένιωθα 100% φίλο μου . Αλλά σε ήξερα τόσο καλά . Τα συναισθήματα μου ξεδιπλώθηκαν σιγά σιγά . Κι εσύ πιστεύω ότι ήσουν μπερδεμένος . Ένιωθες κάτι μεταξύ φιλίας και έρωτα . Και τελικά έκανες λάθος . Φιλία ήταν . Για σένα .
Μέτα τον Ιούνιο ήταν αδύνατο να σε δω φιλικά . Και όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με την πραγματικότητα είναι το χειρότερο . Όλο το φθινόπωρο έβρισκα αφορμές για να σε συναντήσω . Η μοίρα μου έπαιξε τρελά παιχνίδια. Όλα γίνονταν τυχαία . Έλεγα δεν μπορεί να μην ένιωσε τίποτα όταν με είδε ..Μάλλον ένιωσες αλλά προφανώς δεν ήταν αυτό το καρδιοχτύπι το δικό μου.

Καλύτερα να μην ξεκινούσε καν αυτή η ιστορία . Να μέναμε απλά πολύ καλοί φίλοι . Αυτό . Μετάνιωσα όχι επειδή δεν σε θέλω αλλά επειδή εσύ δεν μπορείς να νιώσεις κάτι παραπάνω και πλέον δεν μπορούμε να μιλάμε . Τουλάχιστον για τώρα . Όχι δεν είμαστε μαλωμένοι . Ίσα ίσα η χθεσινή μας συζήτηση ήταν λυτρωτική . Σε ρώτησα γιατί ;; μου απάντησες : γιατί ήταν σαν να σε κοροϊδεύω . Έσπασα . Ήσουν όμως ειλικρινής . Δεν συμπεριφέρεσαι έτσι σε κοπέλες, επειδή σε ξέρω το λέω. Συνήθως τις παίζεις για πολύ καιρό και ποτέ δεν τους λες ότι δεν σημαίνουν τίποτα για σένα . Με μένα ήσουν πολύ ειλικρινής . Με εκτιμάς . Και μ'αγαπάς πιστεύω έστω κι αν ακόμα δεν το ξέρεις . Αλλά μ'αγαπάς . Όχι όπως εγώ βέβαια. Όχι με τον ίδιο τρόπο .

Τώρα μπορούμε να λέμε γεια στο δρόμο , σε κλίμα αμηχανίας . Έτσι καταλήξαμε δυστυχώς . Το ξέρω ότι μπορώ να σου στέλνω και να μιλάμε αλλά δεν θα ναι το ίδιο . Δεν έχουμε πια αυτή την οικειότητα όπως τότε , μεταξύ φιλίας και έρωτα . Και ξέρεις τι; Σε πάω πολύ σαν άτομο . Γουστάρω το χαρακτήρα σου , τα αστεία σου , τις μαλακίες σου . Μ'αρέσεις όπως είσαι . Δεν μπορώ να σε αντιπαθήσω όπως παλιούς έρωτες . Όχι δεν μπορώ . Θα μου λείψεις πολύ . Θα μου λείψουν οι στιγμές μας , οι στιγμές που ακόμα ήμασταν φίλοι . Θα μου λείψεις εσύ ερωτεύσημε φίλε μου.

Πραγματικά δεν ξέρω αν μπορώ και αν θέλω να σε δω φιλικά. Πάντα θα υπάρχει κάτι να μου θυμίζει.
Ο χρόνος μόνο θα δείξει .
Απλά να ξέρεις ότι εγώ σ'αγαπάω και σε έχω ζήσει . Το ξέρεις ότι θα είμαι εκεί . Η σκέψη μου θα σε ακολουθεί . Να μην καπνίζεις τόσο  , στο 'χω πει . Να προσέχεις τον εαυτό σου γυριστράκι μου .

Ιπτάμενο Χαλί- Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Να με θυμάσαι όταν κρυώνεις κι όταν φοβάσαι , να με θυμάσαι .
Να με θυμάσαι όταν πονάς και δεν κοιμάσαι , να με θυμάσαι .

δεν σε χόρτασα ποτέ μου , όλα ήταν μια στιγμή

Είναι πλέον σίγουρο ότι δεν μπορείς να προχωρήσεις παρακάτω εάν δεν έχεις ξεπεράσει πρώτα το παρελθόν . Δεν μπορείς να μεταδώσεις την αγάπη σου για ένα άτομο σε ένα άλλο, ακόμα κι αν ο πρώτος σε πλήγωσε . Και όποιος το λέει αυτό απλά παραμυθιάζει τον εαυτό του και προσπαθεί να βρει διεξόδους για να ξεχαστεί . Δεν λέω καλό είναι να ξεχνιόμαστε αλλά έχει διαφορά από το ξεχνάω . Δύσκολα ξεχνάει κανείς . Απλά παύει να πονά τόσο πολύ για κάτι που έγινε στο παρελθόν . Βέβαια εάν μέσα σου νιώθεις ότι κάτι δεν έχει τελειώσει , τότε αλλάζει το πράγμα . Γίνεται πιο περίπλοκο . Να περιμένεις ; Να περιμένεις ενώ έχεις πληγωθεί και ξέρεις ότι θα ξαναπληγωθείς ;
Ή να προσπαθήσεις να επουλώσεις τις πληγές ; Όταν μένει κάτι ανεκπλήρωτο τότε μάλλον περιμένεις . Γίνεται συνειδητά . Ξέρεις ότι δεν μπορείς να ξεφύγεις και περιμένεις καρτερικά για αυτό το γεγονός που θα σου προσφέρει μια μικρή χαρά , θα σε αναστήσει .
Δεν έχει νόημα να κοροϊδεύεις τον εαυτό σου . Άλλο θες και άλλο κάνεις . Πιέζεσαι έτσι . Δεν ειναι σωστό ούτε δίκαιο να πληγώνεις κι άλλα άτομα επειδή είσαι ανασφαλής . Όσο και να προσπαθήσεις η σκέψη σου πάλι γυρνάει σε αυτό που θες πραγματικά. Τα βράδια αυτό σκέφτεσαι με μια γλυκόπικρη γεύση . Με αυτή τη σκέψη αποκοιμιέσαι , ότι κάποια στιγμή όλα θα γίνουν όπως θες.
Ενώ το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης δεν το 'χεις εσύ , κι όμως θες κι άλλο . Γιατί όπως λένε τα χειρότερα απωθημένα δεν είναι αυτά που δεν άγγιξες ποτέ αλλά αυτά που πήρες μόνο μια γεύση.
Δεν αρκούμαι στη γεύση μόνο. Δεν το δέχομαι . Ή μεθάς ή δεν πίνεις καθόλου. Κι εγώ θέλω να μεθύσω πολύ ακόμα κι αν δεν έφταιξα για όσα έγιναν.
Θα σε περιμένω . Θα σε περιμένω γιατί είσαι διαφορετικός . Γιατί δεν έχω ξανανιώσει έτσι . Γιατί αν και δεν είμαι καθόλου προληπτική , στην προκειμένη περίπτωση ναι το θέλει κι η μοίρα . Γιατί νοιάζομαι για σένα κάθε λεπτό . Γιατί τρέμω απ'το φόβο μήπως φύγεις και δεν σε ξαναδώ .
Γιατί είμαι ερωτευμένη μαζί σου .

Αλκίνοος Ιωαννίδης- Δεν μπορώ

Μου λείπεις πολύ γυριστράκι μου.

αλύτρωτος

Και ξανά τα ίδια . Εισβάλεις πάλι στη ζωή μου . Όχι ότι σε είχα ξεχάσει .. Απλά έμαθα ότι ρωτούσες διάφορα για μας σε γνωστούς μου. Αυτό θα πει ότι ξέχασες όσα έγιναν ; δεν το νομίζω . Κάτι τέτοιο δεν ξεχνιέται . Τα λόγια σου, μήπως ξέχασες αυτά ; Όσα ειπώθηκαν εγώ δεν τα ξεχνώ ποτέ γιατί με σημάδεψαν . Όταν ζητάς σε κάποιον να σταματήσει να επικοινωνεί μαζί σου , να σταματήσετε να μιλάτε να.. να.. να.. 

Υπεκφεύγεις . Ναι αυτό κάνεις . Εσύ το ζήτησες . Και τώρα τι ; Αναρωτιέσαι τι ;

Δεν ξέρω αν όντως ενδιαφέρεσαι για μένα ή το κάνεις εσκεμμένα για να με αναστατώσεις .

Θέλω πολύ να πιστέψω το πρώτο αλλά πάλι άφησες κάτι μισό . Μια συζήτηση στη μέση που υποσχέθηκες ότι θα την ολοκληρώσουμε . Όλα είναι μισά σε αυτή την ιστορία .

Για κάποιο περίεργο λόγο πιστεύω ότι δεν έχει τελειώσει ακόμα . Και ξέρεις εε δεν μ'αρέσει να αφήνω τίποτα στη μέση . Μέσα μου το ξέρω ότι δεν θα αλλάξεις , ότι ακόμα κι αν γυρίσεις θα πληγωθώ ξανά . Αλλά πες με παρανοϊκή , πες με ηλίθια , πες με ό,τι θες , απλά εγώ θέλω εσένα . Εσένα και τις βλακείες σου . Μακάρι να με καταλάβαινες έστω και λίγο . Να μην εκμεταλλευόσουν όσα νιώθω για σένα .  

Σε μένα έβγαζες και την καλή σου πλευρά . Εγώ αυτό αγάπησα σε σένα . Την καλή σου πλευρά . Τον γλυκό σου χαρακτήρα - όταν ήθελες. Είσαι πολύ περίεργος χαρακτήρας και σε ξέρω καλά . Αλλά πραγματικά αυτή τη φορά δεν μπορώ να καταλάβω και να ψυχολογήσω τη συμπεριφορά σου . Και αυτό γιατί είχαμε μια άλλη σχέση μεταξύ μας όποτε δεν περιμένω να μου συμπεριφερθείς κοινώς . Αλλά απ'την άλλη τίποτα δεν είναι σίγουρο . 

Μου λείπεις πολύ .

____

Μια άλλη ζωή τα όνειρα 

Αυτονομημένες περιοχές 

Κρησφύγετα επικηρυγμένων 

              ερώτων

Κράτος εν κράτει τα όνειρα

κι εγώ τελώ υποτελής.

Στα όνειρά μου 

      παραμένεις 

      αλύτρωτος .

but it's time to face the truth

Κάθε πρωί που ξυπνάω το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι ; δεν είσαι στη ζωή μου.
Είμαστε δύο ξένοι πλέον.Πάνε οι καλές εποχές που μου μίλαγες με τις ώρες στο τηλέφωνο τότε που ακόμα ήμασταν φίλοι. Που με έκανες να γελάω με τα λόγια σου και η καρδιά μου χτύπαγε σαν τρελή όταν διαπίστωνα ότι με καλείς εσύ . Γιατί φυσικά όταν μου τηλεφωνούσες εσύ ο ήχος κλήσης μου ήταν διαφορετικός . Ναι , ναι όταν μου τηλεφωνούσες εσύ , η καρδιά μου χόρευε στους ρυθμούς του τραγουδιού που σε θυμίζει . Που είναι μόνο δικό σου .Σιγά σιγά διαπίστωνα πόσο όμορφα ένιωθα δίπλα σου , όταν ήμασταν μαζί , όταν βγαίναμε. Γούσταρα ο,τι βλακεία και να έλεγες γιατί είχες τον δικό σου τρόπο σκέψης . Δεν ήθελα να καταλάβεις τίποτα γιατί ήμασταν φίλοι . Όταν έμαθα ότι τα αισθήματα ήταν αμοιβαία..κάτι παραπάνω από πεταλούδες στο στομάχι , κάτι παραπάνω από έβδομο ουρανό , κάτι παραπάνω από είμαι πανευτυχής . Κρίμα που ήρθε το καλοκαίρι ..έφυγες , πήγες διακοπές για 3 μήνες..Συνεχίσαμε να μιλάμε καθημερινά ..Ξέραμε κι οι δύο πλέον και αυτό με χαροποιούσε . Ξύπναγα και περίμενα μήνυμα ή τηλεφώνημα . << Και ναι..έστειλε!>>..και ξανά με τις ώρες στο τηλέφωνο . Ωστόσο δεν ήσουν πάντα σωστός απέναντι μου. Είχες αφήσει τις πόρτες μισάνοιχτες . Δυστυχώς επιβεβαιώθηκα αργότερα.
Πάντα ήξερα ότι είσαι άτομο με αλλεργία στις δεσμεύσεις . Δεν μπορώ να το εξηγήσω ακριβώς αλλά νομίζω ότι για κάποιο περίεργο και ανεξήγητο λόγο νιώθεις πνιγμένος όταν δεσμεύεσαι. Μου είχες πει ότι μόλις γυρίσουμε απ'τις διακοπές όλα θα αλλάξουν καθώς με μένα ήταν διαφορετικά και ήθελες να είναι όλα τέλεια απ'την αρχή . << Όταν θες ρε γαμώτο μου είσαι τόσο γλυκός >> . Για αρκετό καιρό ήμασταν καλά εξ αποστάσεως πάντα.


............

Και ξαφνικά γκρεμίστηκαν όλα .. Ένα βράδυ τα γκρέμισες όλα . Με γενικολογίες τόσο εύκολα τα διέλυσες όλα.

θέλω να σταματήσουμε να μιλάμε....σε βλέπω φιλικά...


Κάθε βράδυ του Αυγούστου ήταν δύσκολο..Προσπαθούσα να σε ψυχολογήσω . Βρήκε κάποια άλλη ; πιθανόν . Με βλέπει όντως φιλικά ; πιθανόν . Όλα πιθανά. Αλλά δεν μπορούσα να δεχτώ ότι τόσους μήνες δεν ένιωσε απολύτως τίποτα . Όχι .

Οι επόμενες  συζητήσεις μας ήταν τυπικές και μάλλον ως στόχο είχες να με αναστατώνεις . Και το κατάφερνες πολύ καλά έστω κι αν εγώ δήθεν ατάραχη σου απάνταγα πολύ ψυχρά . Μόλις έμαθα ότι γύρισες   έκανα τα πάντα για να σε πετύχω . Όμως πάντα έμενα με την επιθυμία γιατί δεν σε συναντούσα .
Έπειτα ήρθε αυτή στη ζωή σου.
Ήμουν απελπισμένη . Δεν κράτησε πολύ . Δεν κρύβω την χαρά μου.



Ωστόσο μετά από εκείνη τη μέρα ..στις 26 ..που σε συνάντησα εντελώς τυχαία . Τα καλύτερα πράγματα συμβαίνουν εκεί που δεν το περιμένεις είναι αλήθεια . Ποιος να το φανταζόταν ότι ο λάθος δρόμος που είχα πάρει για να πάω στο σπίτι μιας κοπέλας θα με οδηγούσε σε σένα.  Ενώ ήξερα ότι ακολούθησα λάθος δρόμο κάτι μου έλεγε να μην γυρίσω πίσω . Και μετά από λίγο αντιλήφθηκα τι ήταν αυτό το κάτι . Σε είδα . Ήσουν μαζί με φίλους σου . Πάγωσα . Δεν ένιωθα τα πόδια μου. Οι πεταλούδες στο στομάχι πηγαινοέρχονταν . Σε κοίταξα στα μάτια . Και με χαιρέτησες. Αυτά ήταν τα πιο ωραία δευτερόλεπτα της ζωής μου. Όταν σε κοίταξα μου χαμογελούσες . Το πιο γλυκό χαμόγελο.  Ναι ήμουν ακόμα ερωτευμένη μαζί σου . Και αυτό με πονούσε γιατί δεν θα πρεπε .
Πήγα κάθισα σε ένα παγκάκι . Προσπαθούσα να συνειδητοποιήσω αυτό που έγινε . Έλεγα δεν μπορεί να συμβαίνουν τέτοιες συμπτώσεις . Κι όμως . Κάθισα ώρα εκεί και σκεφτόμουν το χαμόγελο σου.
Και για τις επόμενες 3 μέρες το ίδιο.

Μου λείπεις πολύ. Δεν ξέρω τι ένιωσες εσύ εκείνη τη μέρα. Έμενα μου ξύπνησε αναμνήσεις πολλές, συνομιλίες παλιές , συζητήσεις μας. Μία κουβέντα μας μόνο αρκεί για να μου θυμίσει γιατί εξακολουθώ να είμαι τόσο ερωτευμένη μαζί σου . Με πονάει πολύ που δεν σε έχω στη ζωή μου . Μου χουν λείψει οι βλακείες σου . Μου έχουν λείψει τα πάντα . Και το πιο οδυνηρό είναι ότι εσένα δεν σου έλειψε τίποτα απολύτως . Σε ξέρω τόσο καλά . Σε ξέρω σαν ανοιχτό βιβλίο . Αυτά τα χρόνια που ήμασταν φίλοι σε έμαθα . Ήξερα εξ αρχής με τι άτομο είχα να κάνω. Τώρα αυτή η άλλη είναι καινούργιο σιγουράκι σου . Την κάνεις ο,τι θέλεις . Σε αφήνει όμως κι αυτή .
Δεν ξέρω τι ακριβώς περιμένω να γίνει . Απλά έχεις αφήσει μεγάλο κενό .
Μου λείπεις

You're beautiful-James Blunt

ας ξανάκουγα το τηλέφωνό μου να χτυπά στους ρυθμούς αυτού του τραγουδιού και τίποτα άλλο.


but it's time to face the truth .. i will never be with you.